Poñéndonos ó día

Estiven tentada varias veces nestes días a actualiza-lo blog pero coma sempre me pasa cando deixo de escribir moito tempo dábame preguiza retomalo. Este ratiño que teño antes de ir comer aproveitareino para eso, a ver se despois anímome máis a escribir...
Pois a ver, a ver. Básicamente o tempo se foi no traballo na uci e nas escapadas. E sen dúbida estas foron o mellor.
Coma xa apuntara noutro post fixemos unha escapadiña a Liverpool. Voltei da viaxe morta polo tute que nos metemos pero pagou a pena sen dúbida. Liverpool non é unha cidade bonita en conxunto, pero está chea de rincons interesantes. Chamáronme a atención especialmente as dúas catedrais (ambas maxestuosas nos seus estilos), unha recua de edificios espallados pola cidade, a cantidade de museos (e todos gratis!), a vida nocturna (pubs e locais enormes e xente saíndo todos os días), o desapercibido que pasa o tema beatles (menos mal, porque imaxinaba que a viaxe ía a ser un roteiro de marketing constante),... Foron un par de días de palizón que repetiría sen pensalo.
Hai uns días aproveitando a finde libre que me tocaba de turno marchamos cara ás rías altas. San Andrés de Teixido, serra da Capelada, cabo Ortegal, Estaca de Bares, Viveiro... Impresionante a visión dos acantilados na Garita da Herbeira (600 m. de caída ó mar)
Pasámo-la noite na Aldea Lamacido e a tarde do domingo achegámonos ás Fragas do Eume. Foi coma un flechazo. Namorei dese bosque que temos tan pertiño e está coma agochado. Despois dese descubremento xa pasamos por alí máis tempo. Unha tarde dende o mosteiro de Monfero (para cando a reforma?) ata a central do Eume desfrutando das vistas dos impresionantes canons, outra xornada de sendeirismo dende Caaveiro,... E as que virán, porque aquel bosque ten miles de recunchos que descobrer.
Lémbrome dunha peli de Disney que vira de nena ("El abuelo está loco") na que quedara prendada daquel bosque de sequoyas, pois agora xa teño o meu bosque propio e moito máis perto!