Urxencias ou "cada dia entendo mellor ós guionistas de Hospital Central"

Onte baixei cos turistas estes para aproveitar o seu último día en Bcn. Despois de iren ó Park Guell fomos de rollo campestre á Ciutadella e logo xa me tiven que marchar para o hospital.
Agora acabo de chegar á casa despois de pasa-la noite en Urxencias. Dende logo urxencias é outro mundo, non ten nada que ver co resto das plantas. E noites coma a de onte, sábado noite, menos todavía. Por alí pasaron os de sempre. Algúns xa os temos fichados de tanto que veñen: o fillo que se quere desfacer da nai, a avoíña que caeu por sexta vez nun mes, o desagradable da cánula... Pero tamén houbo algúns moi frikis. Como a nai que trouxo á súa filla adolescente porque alguén lle botara algo na botella de cocacola e a rapaza cheirando a alcol que botaba para atrás, ou o tipo que chegou co cú aberto de lado a lado, ou a que morría de dor e quedou durmida nada máis pilla-la camilla... Pero o mellor foi cando chegaron dous que se pelexaran e comezaron a montala en admisión. Os seguratas foron separalos e empapados do líquido do spray de defensa que lle botara un ó outro se pasaron un bo rato chorando e contaxiando a uns cuantos dos meus compis. Menudo cuadro o do persoal alí cos ollos vermellos veña a llorar. Qué risas meu deus!! Para rematar a xornada, a unha hora de marchar tivemos un box 5 e ahí si que houbo que correr...
E saio do hospital, merco El País e doume de bruces coas declaracións de Fraga: "Si a una mujer le preguntan con cuántos hombres se acuesta, no suele dar una respuesta absolutamente certera". Realmente temo-la necesidade de seguir aturando a un tipo así???