Saturday night fever (en urxencias)

Quedanme catro horiñas para iren a durmir e estou morta... Non deixan de chegar comas etílicos e agresións ben cargadiñas de alcol. Que pena mi madriña...
Na mani moi ben, unha cantidade de xente enorme (lonxe das do non á guerra e o nunca máis, eso sí), un mar de senyeras ondeando,... Coincidimos con S. e con L. e X., dous rapaces xeógrafos (xa é ben difícil atoparense dous xeógrafos sí señor!) que están a traballar en Bcn.

Na foto non se ve, pero nese mar de vermello e amarelo luciron tamén as cores da nosa bandeira. Algún día sacaremos a pasear aló con orgullo a nosa condición de galegos? Cousas destas son as que me fan envexar ós cataláns...
E o luns marcho para Pirineos. En principio collimo-lo hotel en Andorra e temos pensado esquiar en Porte-Puymorens.
De paso xa pillei un par de entradiñas nocturnas para relax total en Caldea. Só teño que pensar neses jacuzzi, saunas, baños romanos,... para desexar que chegue o luns canto antes!!