De cea

Son as 3 da mañán e semella que quedou urxencias tranquila, menos mal porque menuda entradiña que tivemos... Veña a chegar ambulancias e veña para arriba e para abaixo. E ademáis coa dor de pernas que teño! Si é que xa non está unha para sair ata as tantas... Onte foi a cea do turno de noite e foi ben larga a festa.
Primero ceamos na Masia del Rocxi en Pl. Sants: marisquito, embutido, caracois (primeira vez que os probo), pa amb tomaquet, croquetas, bacalao y mousse de chocolate. Mu rico todo. A Mari repartiu os regalos do "amigo invisible" metida no seu papel de Carmen Sevilla. Desta vez tocoume o libro de "Eragón" e un marco de fotos.
Aproveitamos tamén para facerlle a despedida a M. Qué peniña! M. foi a primeira en aturarme cando vin parar aquí, a que me axudou a situarme, a que estivo comigo ríndose cando o Osorio me estaba a suturar a ferida aquí en Urxencias,... Cando lle estaba a dar os dous bicos díxome á orella: "Xa verás tí cando marches o que vas botar de menos a Cruz Vermella..." Uf, só de pensalo...
E logo coma tiñamos pases marchamos a metade de nós para o Sugar Club en el World Trade Center. Qué risas e qué de bailes. O ambiente moi pijillo e a música un pouco rallante pero o sitio moi chulo. Chegábamos nós para face-la festa.
Sobre as tres e media voltamos a dividirnos. Uns cuantos marcharon para casa e os máis festeiros fomos para o Get Back de Aribau. Cheguei á casiña ás tantas...