Unha boa finde

Pasou a finde e non foi mala...
O sábado foi o concerto de Ismael. Tiña as entradas dende comezos de xullo e adoecía por iren, pero ó mesmo tempo, tiña un pouco de medo de que me defraudara. Os últimos eran cada vez máis semellantes, máis encorsetados... Pero foi xenial!!
Para empezar o sitio, o Palau da Música Catalana é unha pasada.

E logo o concerto en sí, xenial!! Foron 3 horas cheas de boa música, letras con contido, comentarios punzantes, recordos... Fixo versións de Silvio (Rabo de Nube), de Sabina (Y si amanece por fin) e de León Gieco (Sólo le pido a Dios).
Realmente un dos mellores concertos os que fun do Isma, pagou moito a pena!
Lástima que o perderas V., de seguro houberas recuperado a fe nel!
Ó terminaren acompañamos a P. ata a parada do metro de Urquinaona e nós marchamos dar unha voltiña. Acabamos ceando no McDonalds de Pelai e logo fomos ata o CCCBar onde había unha historia de música brasileira. Mercamo-lo EPS nas Rambles e tivemos que padece-lo N3 ata casa.
O domingo levantámos tarde coa idea de iren ata o MACBA, pero a idea durou cinco minutos, ata que descobrimos que pechaba ás tres da tarde... Fixemo-lo xantar (carne en rollo, nada da pasta e o arroz de tódolos días) e decidimos baixar a pasear un ratiño. Collémo-lo metro ata Arc de Triomf e fomos meténdonos polas rúas pequenas e esquecidas do Born e do Gótico. Qué tranquilidade mi madriña! (Aínda que tamén entramos no barullo para ve-lo Belén do Concello en Sant Jaume). Foi un paseiño moi xeitoso e que abriu a gana. Acabamos ceando no Drapaire unha torrada de sobrasada e unhas racións (bueno, así lles chaman eles...) de croquetas e butifarra.
Voltamos cedo á casa e alquilamos "El Pianista" de Polanski no 24 h. Qué pasada de peli!
Outra noite que nos deitamos ás tantas e hoxe, claro, costou sair da cama... Pero as 11 hs. xa estaba S., puntual coma o cuco, chamando o timbre coas mochilas ó lombo disposta a iniciaren unha nova etapa en Bcn deixando atrás Lugo. E o noso Hostal disposto a recibila, claro!