Entroido na Coruña

Desfixen a mochila, durmin, traballei, fixen a maleta e ala, outra vez en ruta! Saimos o venres á mañanciña e no medio doutro temporal (hooome claro!) rumbo á casa.
Desta vez, para evitarnos os camións e a neve por Burgos decidimos ir por Madrid. Tivemos tempo a padecer os atascos da M-45, 50, 40,..., as grúas, os centros comerciais un quilómetro sí e o outro tamén,... Pero bueno, xa hubo quen falou desto hai pouco.
Fixemos unha paradiña para comer no Escorial (qué rico ese bocata de chourizo no ilustre chan que albergou as pisadas do máis selecto deste país na voda da filla de Aznar...) e tentamos entrar no Valle dos Caídos, pero ó decatarnos que había que pagar liscamos de aló.
Logo tiramos por Guadarrama e tomamos un colacao quentiño no Porto do León, nun asador onde había unhas vistas sobre Madrid e a serra chea de neve tremendas.
Pero para neve a que nos colleu ó chegar a Valcarce. Madreee, eso sí que eran folerpas!!! Qué difícil conducir así...
Ó final chegamos xa de noite á Coruña e só fun quen de deixar a maleta tirada e ir para cama.
E estes foron uns dias básicamente de relax, de comer (orellas, laconada, pescadiño...) e durmir ben. Pouca troula, pero tampoco mo pedía o corpo a verdade.
Hoxe fun ver a exposición de carteis de guerra do Kiosko Afonso. Sempre me gustou a cartelería. Dende a do día a día que puiden ver na Habana, ata a propaganda soviética da Tate en Londres, ou os clásicos da República e o galeguismo. A exposición está moi ben, algúns dos carteis son verdaderas obras de arte.

Falei con V. que estaba no Prat despois duns días de voltar á vida barcelonesa. Falou do reencontro coa xente, coa casiña, ata co Hipercor!! Non son quen de imaxinarme na mesma situación. O día que marche dalí vai a ser moi moi difícil...